Adana şehrinin 70'li yıllar yaşanırken gelişmemiş mahallelerinden birinde dünyaya gözlerini açan Orhan Şaşkın, küçük yaşlardan beri iş sektöründe bulunmaya devam ediyor. Şaşkın, Türkiye'deki istihdam konusunu da farklı bir perspektifte yorumladı.
1976'da Adana'nın gelişmemiş mahallesinde dünyaya gelen Orhan Şaşkın, sözlerine hayat hikayesini anlataral başladı. Şaşkın"Ben Orhan Şaşkın. 1976’da Adana’nın gelişmemiş mahallerinden olan Anadolu Mahallesinde dünyaya geldim. Doğup büyüdüğüm mahalle, %99,9’u doğu kökenli olan bir mahalleydi. Mahallemizde okuyan pek nadir insanlar vardı. Ben ve benim jenerasyonum, şimdiki insanlar da aynı şekilde bizim gibi olmaya devam ettiğini görüyorum. Küçük yaşlarda okul bittikten sonra sanayide çırak olarak işe başladım. 15 yaşına kadar sanayide çalıştıktan sonra bu işi bıraktım. Yerine şantiyede kepçe operatörü olarak çalışmaya başladım. Orada keyifli bir iş sezonu geçirdikten sonra sol ayağımdan talihsiz bir kaza geçirmiştim. Kamyon geçmişti üzerinden. 1992’de geçirdiğim kazanın etkisi günümüze kadar olumsuz yönde beni etkilemeye devam ediyor. Askere gidene kadar şantiyede çalışmaya devam ettim. Askerden sonra İstanbul’a geldim. Çalışmak için gurbete çıkmıştım. Oradaki iş şartları Adana’ya göre daha iyi konumdaydı. Burada farklı bir mesleğe geçmiştim. Kasaplık yapmaya başlamıştım ve 26 yıldır da bu işi yapmaya devam ediyorum. Sonra evlendim. Evlendikten sonra iki çocuk sahibi oldum. Hayatımı böyle sürdürüyorum. Emekli olsam da işimi bırakmadım. Hayat mücadelesine hala tabiiyim. Fiziksel olarak yorulsam da mental açıdan her ne olursa olsun hala dimdik ayakta durmaya devam edeceğim. Hayatın getirisi bunlar zaten" ifadelerine yer verdi.
Şantiye'de yaptığı kepçecilik işinden kasaplığa geçen Şaşkın, bulunduğu iş sektörünün istihdam ve çeşitlilik sürecinden şu cümlelerle bahsetti; "Şantiye işinden ayrıldıktan ve İstanbul’a geldikten sonra Adana’da yaptığım mesleği bulamadığım için ve çalışma zorunluluğum olduğu için bir arkadaşımın teklifiyle bu mesleğe giriş yaptım. İlk başta acemi olsam da sonrasında ustalığa kadar yükseldim. 26 yıldır da kasaplıkta ustalık, şef olarak çalıştım. Büyük şirketlerin çatısı altında da çalışmalarım oldu. Bu iş gıda sektöründe bulunan bir iş. Bunun bir kaybı yok. Biliyorsunuz ki yiyecekler, insanların en temel ihtiyaçlarından biridir. Haliyle bizim mesleğe hala da istihdam sağlanmaya devam ediyor. Bu yönden çok şanslıyım. İşi bıraksam da sektördeki tanınmışlığımla işsiz kalmıyorum ve işsiz kalacağımı da ileriki zamanlarda bu durum nedeniyle düşünmüyorum. Aslında piyasada hala çok ciddi bir şekilde usta açığı da var. Gördüğüm kadarıyla bizim insanımız daha doğrusu gençlerimiz bu işi yapmak istemedikleri için yabancı uyruklu insanları ve özellikle Suriyeli ağırlıklı insanlar bu işte çalışıyorlar. Onlar da ciddi anlamda kazanç sağlıyorlar. Fakat ben Suriyelileri ülkemde istemiyorum. Ekmek parası için çalışsalar da ben kendi gencimin çalışmasını isterim. Fakat durum ortada" ifadelerini kullandı.
Comments